Ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρήστος Κατσώτης, μιλώντας στη Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, όπου ξεκίνησε σήμερα η συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας, με το οποίο -μεταξύ άλλων- οδηγείται σε οικονομικό στραγγαλισμό το ΤΑΥΦΕ και εξαϋλώνεται το εφάπαξ για δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενους στο φάρμακο, χαρακτήρισε το νομοσχέδιο απαράδεκτο και κάλεσε την κυβέρνηση να το αποσύρει γιατί αποτελεί μία ακόμη βόμβα σε βάρος της κοινωνικής ασφάλισης και είναι κόντρα στις ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές προσδοκίες των εργαζομένων.
Ο Χρ. Κατσώτης αναφερόμενος στο ΤΑΥΦΕ τόνισε χαρακτηριστικά: “Η κατάργηση της υποχρεωτικότητας της ασφάλισης σε καμία περίπτωση δεν εγγυάται τη διατήρηση της βιωσιμότητας του Ταμείου, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς στην αιτιολογική έκθεση. Αντιθέτως, θέτει εν αμφιβόλω την ίδια την υπόσταση του φορέα, την κοινωνική αλληλεγγύη, τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αλληλεγγύη των γενεών η οποία επιτυγχάνεται με την υποχρεωτικότητα της ασφάλισης σε ένα Ταμείο που λειτουργεί 63 χρόνια με υποχρεωτικό χαρακτήρα στην ασφάλιση, δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερα αναλογιστικά ελλείμματα, πλήττοντας ευθέως τη βιωσιμότητα του Ταμείου και εξαϋλώνοντας τις εφάπαξ παροχές”.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του βουλευτή του ΚΚΕ Χρήστου Κατσώτη:
Το ΝΣΧ είναι απαράδεκτο και σας καλούμε να το αποσύρετε. Είναι μια ακόμη βόμβα σε βάρος της κοινωνικής ασφάλισης. Βόμβα στις ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές προσδοκίες των εργαζομένων.
Το ΝΣΧ έρχεται να στηρίξει τον 2ο πυλώνα με τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης ΤΕΑ αποκλειστικά κεφαλαιοποιητικό σύστημα που οι ασφαλισμένοι θα ξέρουν τι πληρώνουν αλλά δεν θα γνωρίζουν ποτέ τι θα πάρουν.
Οι εισφορές τους θα επενδύονται σε διάφορα προϊόντα με το ρίσκο της απόδοσης. Αποτελεί άλλον έναν σταθμό στην υλοποίησης του μοντέλου Πινοσέτ. Το σύστημα των τριών πυλώνων. Ο 1ος πυλώνας, κρατικός, υποχρεωτικός, με βάση το αναδιανεμητικό σύστημα. Ο 2ος πυλώνας επίσης υποχρεωτικός, αλλά με βάση το κεφαλαιοποιητικό σύστημα και ο ασφαλισμένος να μπορεί να επιλέξει μεταξύ κρατικού φορέα ή ιδιωτικού φορέα Τέλος ο 3ος πυλώνας, αυστηρώς ιδιωτικός, προαιρετικός και με βάση το κεφαλαιοποιητικό σύστημα.
Για να γίνει αποδεκτή αυτή η αντιασφαλιστική πολιτική επενδύσατε στην προπαγάνδα της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος παρουσιάζοντας τους ασφαλισμένους ως τους κύριους υπεύθυνους της αρνητικής εξέλιξης για όλα. Από το δημογραφικό που τους καταλογίζεται ευθύνες γιατί δεν κάνουν παιδιά ώστε να βελτιωθεί η αναλογία εργαζόμενων και συνταξιούχων, μέχρι και ότι ζουν πολύ και το σύστημα δεν αντέχει να δίνει συντάξεις. Είναι δε χαρακτηριστική η φράση «δεν πεθαίνουν κιόλας» που έχει ακουστεί από αρκετούς εχθρούς της κοινωνικής ασφάλισης.
Η Κυβέρνηση προβάλλει το επιχείρημα όπως τελευταία ο Χατζηδάκης για να δικαιολογήσει την φοροαφαίμαξη των εργατικών λαϊκών οικογενειών ότι χρειάζεται να αντιμετωπίσει το χρέος, τις αμυντικές δαπάνες και τις συντάξεις.
Και τα 3 αυτά ζητήματα που προβάλλονται ως η αιτία που δεν μπορεί να μειωθούν οι άδικοι φόροι και να αυξηθούν οι κοινωνικές δαπάνες είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων των δεσμεύσεων απέναντι στο κεφάλαιο και τους στόχους του.
Τα χρέη τα δημιούργησαν οι αθρόες χρηματοδοτήσεις των καπιταλιστών για επενδύσεις, οι δημόσιες επενδύσεις που πραγματοποιούνται σε όφελος των καπιταλιστών, οι εξοπλιστικές πολεμικές δαπάνες, που είναι (ΝΑΤΟϊκές) και χρησιμοποιούνται για τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σφαγιάζοντας γυναικόπαιδα όπως στην Παλαιστίνη, τα αποθεματικά των ταμείων έγιναν επίσης χρηματοδοτήσεις των καπιταλιστών.
Οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι, το πολιτικό τους προσωπικό,
- Λένε ότι διεκδικήσεις όπως ασφαλιστικό σύστημα με κριτήριο τις ανάγκες εργαζομένων-συνταξιούχων, είναι αδιέξοδο,
- Διέξοδος για όλους εσάς και για το κεφάλαιο είναι ότι χωράει στην καπιταλιστική ανάκαμψη, στην ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων, δηλαδή συντάξεις πείνας και δουλειά ως τα βαθιά γεράματα για συμπλήρωμα, ή «αποταμίευση» την οποία αντικειμενικά δεν μπορούν να κάνουν και παροχές υπηρεσιών υγείας σχεδόν ανύπαρκτες, ή όποιος θέλει να τις έχει με πληρωμή από την τσέπη του.
Οι ρυθμίσεις αυτού του ΝΣΧ όπως και όλες οι προηγούμενες και ιδιαίτερα η ίδρυση του ΤΕΚΑ είναι στην κατεύθυνση της ΕΕ για πανευρωπαϊκό ατομικό συνταξιοδοτικό προϊόν με στόχο την αύξηση της χρήσης των ατομικών συντάξεων στην ΕΕ. Η λογική της εξατομίκευσης της σύνταξης σημαίνει ανταποδοτικότητα και απώλεια της αλληλεγγύης των γενεών.
Η ανταπόδοση με βάση τις εισφορές τους δεν θα είναι ούτε χαρτζιλίκι, ενώ δεν έχουν τη δυνατότητα να δαπανήσουν χρήμα για κάποια σύνταξη από άλλη, ιδιωτική ασφάλιση.
Βεβαίως το κεφαλαιοποιητικό και οι αποδόσεις του εξαρτώνται από την πορεία της καπιταλιστικής οικονομίας.
Άρα οι αποδόσεις δεν είναι σίγουρες, ενώ μια κρίση μπορεί να τα πτωχεύσει τα ταμεία.
Προϋποθέτουν ότι «Ο ρυθμός οικονομικής ανάπτυξης προβλέπεται να είναι υψηλός λόγω αυξημένων παραγωγικών επενδύσεων. Αλλά αυτή είναι μια υπόθεση που με βάση όλη την ιστορία του καπιταλισμού δεν είναι πραγματοποιήσιμη, οι οικονομικές κρίσεις επαναλαμβάνονται, οι ρυθμοί αύξησης του ΑΕΠ έχουν σκαμπανεβάσματα.
Κεφάλαιο ΕΕ και οι κυβερνήσεις του θέλουν Ασφαλιστικό Σύστημα που δεν θα επιβαρύνει τους καπιταλιστές με εισφορές, σε αυτή την κατεύθυνση είναι οι μειώσεις, ενώ θα συσσωρεύει χρήμα που θα χρησιμοποιείται ως κεφάλαιο, δηλαδή Ασφαλιστικό Σύστημα εργαλείο συσσώρευσης κεφαλαίου, έχουν έτσι διπλό κέρδος.
Η πλήρης κεφαλαιοποίηση, θα δημιουργήσει αποθεματικά αρκετών δις ιδιαίτερα την πρώτη δεκαετία λειτουργίας του συστήματος. Οι πόροι αυτοί θα είναι πολύτιμοι για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης της χώρας όπως ανοιχτά προβάλλουν οι καπιταλιστές και το πολιτικό τους προσωπικό.
Οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι είναι διπλά χαμένοι, αφού η μείωση των εισφορών μειώνει την τιμή της εργατικής δύναμης και ταυτόχρονα τα έσοδα των Ταμείων άρα και τις συντάξεις, ενώ η παράδοση αποθεματικών στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα εγκυμονεί κινδύνους καθολικής χασούρας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η κρίση που ξεκίνησε το 2008 -2009, στη διάρκεια της οποίας τα Ταμεία Επαγγελματικής Ασφάλισης εκτιμάται ότι έχασαν το 40% των αποθεματικών τους. ‘Η ακόμα η περίπτωση της «Enron», που ήταν μόνο η κορυφή του παγόβουνου μιας διαδικασίας που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά, αφού τη λειτουργία των Επαγγελματικών Ταμείων τη συνδέει «ομφάλιος λώρος» με τις χρηματαγορές και τις «αποδόσεις», τις «επενδύσεις» και τα σκαμπανεβάσματα συγκεκριμένων κλάδων, αλλά και επιχειρήσεων.
Επίσης αυτόν τον χρόνο σχεδόν 2 δισ. δολάρια έχασε το μεγαλύτερο συνταξιοδοτικό ταμείο της Σουηδίας Alecta, εξαιτίας της πρόσφατης κατάρρευσης των αμερικανικών τραπεζών στις οποίες είχε τζογάρει αποθεματικά. Το εν λόγω ταμείο διαχειρίζεται τα χρήματα 2,6 εκατομμυρίων εργαζομένων. Δηλαδή, ¨βουτάει” τα χρήματα, τα παίζει στον χρηματιστηριακό τζόγο και η ¨ελεύθερη αγορά” κάνει την υπόλοιπη δουλειά, στις πλάτες των ασφαλισμένων.
Επιβεβαιώνονται οι οδυνηρές συνέπειες που έχει για τους ασφαλισμένους η μετατροπή των συντάξεων σε χρηματιστηριακό προϊόν, κάτι που στην χώρα μας προώθησαν διαδοχικά όλες οι τελευταίες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΝΔ. Στο σημερινό ΝΣΧ σχεδόν 50 άρθρα αφορούν αντίστοιχες οδηγίες της ΕΕ που ενσωματώνονται.
Εκτός από το σουηδικό ταμείο, απώλειες μικρότερες είχαν αμερικανικά επαγγελματικά ταμεία και ταμεία από χώρες όπως η Ιαπωνία, η Νότια Κορέα κ.α.
Στην Ελλάδα υπάρχει το Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης που ψηφίστηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ, πάνω στο σουηδικό μοντέλο και στα χνάρια του νόμου Κατρούγκαλου με τον οποίο ενισχύθηκε η ανταποδοτικότητα του ασφαλιστικού συστήματος.
Ο περιβόητος «ατομικός κουμπαράς» όπως ονομάστηκε, όπου τα χρήματα των ασφαλισμένων μετατρέπονται σε χρηματιστηριακό προϊόν, δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία, έχει δοκιμαστεί και είχε τρομερές συνέπειες για τους εργαζόμενους…
Το κεφάλαιο ετοιμάζεται να εισβάλει στο δεύτερο πυλώνα, (επικουρικά, επαγγελματικά ταμεία), και ίσως με ένα τρόπο και στον πρώτο πυλώνα.
Κεντρική επιδίωξη του ΝΣΧ είναι η παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Κοινωνικής Ασφάλισης, με την ενίσχυση και εξάπλωση των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΤΕΑ).
Πυρήνας της 1ης ενότητας η διευκόλυνση της ίδρυσης ΤΕΑ από περισσότερους εργοδότες (πολυεργοδοτικά ΤΕΑ), χωρίς να απαιτείται κλαδική ή επαγγελματική συνάφεια μεταξύ τους.
Μ’ αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση επιδιώκει να προωθηθεί ο θεσμός των ΤΕΑ, παράλληλα με την απόσυρση της ευθύνης του κράτους για την Κοινωνική Ασφάλιση.
Με άλλα άρθρα στην ίδια ενότητα καταργεί την υποχρεωτικότητα στα ταμεία αλληλοβοήθειας όπως το ΤΑΥΦΕ με συνέπεια την κατάργηση του εφάπαξ στους ασφαλισμένους φαρμακοϋπάλληλους.
Η κατάργηση της υποχρεωτικότητας της ασφάλισης σε καμία περίπτωση δεν εγγυάται τη διατήρηση της βιωσιμότητας του Ταμείου, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς στην αιτιολογική έκθεση. Αντιθέτως, θέτει εν αμφιβόλω την ίδια την υπόσταση του φορέα, την κοινωνική αλληλεγγύη, τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αλληλεγγύη των γενεών η οποία επιτυγχάνεται με την υποχρεωτικότητα της ασφάλισης σε ένα Ταμείο που λειτουργεί 63 χρόνια με υποχρεωτικό χαρακτήρα στην ασφάλιση, δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερα αναλογιστικά ελλείμματα, πλήττοντας ευθέως τη βιωσιμότητα του Ταμείου και εξαϋλώνοντας τις εφάπαξ παροχές.
Το ΤΑΥΦΕ, τα δευτεροβάθμια συνδικαλιστικά όργανα των ασφαλισμένων, αντιδρούν και ζητούν να παραμείνει το ταμείο υποχρεωτικής ασφάλισης, διασφαλίζοντας τις ασφαλιστικές προσδοκίες και δικαιώματα των ασφαλισμένων του ΤΑΥΦΕ:
Τα αλληλοβοηθητικά Ταμεία προαιρετικής ασφάλισης κατά κανόνα αλλά και όπως έχει αποδείξει η πρόσφατη δεκαετής ιστορία τους, εντοπίζονται σήμερα αποδυναμωμένα και δίχως βιώσιμη προοπτική. Η μετατροπή των αλληλοβοηθητικών σε ΤΕΑ, παρά τις αναφορές περί ευνοϊκών ρυθμίσεων δεν θα προστατεύσει τα συμφέροντα των ασφαλισμένων και θα θίξει ασφαλιστικές προσδοκίες των εργαζομένων.
Τα κοινά σημεία ΝΔ ΠΑΣΟΚ ΣΥΡΙΖΑ είναι:
- Η Κατάργηση της υποχρεωτικότητας της Δημόσιας Ασφάλισης ή δραστική μείωση της συμβολής των καπιταλιστών σε αυτήν. Και στις συντάξεις και στην υγεία.
- Η εξατομίκευση της ασφάλισης που καταργεί την αλληλεγγύη του συστήματος.
- Η παραπέρα δραστική μείωση των συντάξεων των Δημοσίων Ασφαλιστικών Ταμείων και η Αποταμίευση για συμπλήρωμα σύνταξης, ώστε να καλύπτονται κάποιες στοιχειώδεις ανάγκες.
- Η συνεχής υποβάθμιση και απαξίωση του Δημόσιου Συστήματος Ασφάλισης και η ιδιωτικοποίηση και γιγάντωση του Κεφαλαιοποιητικού Συστήματος.
- Ο δραστικός περιορισμός του κράτους στην απλή εγγύηση των δημοσίων συντάξεων και σε κάποιες συνταξιοδοτικές παροχές προνοιακού επιπέδου στους μακροχρόνια ανέργους. Βεβαίως ακόμα είστε προσεκτικοί με τη συμμετοχή του κράτους επειδή ακριβώς η ανεργία και ιδιαίτερα η μακροχρόνια ανεργία, σε συνδυασμό με την ολοένα και μεγαλύτερη εξάπλωση των ευέλικτων μορφών εργασίας που σημαίνουν μισό-απασχόληση, άρα ελάχιστες και μισές εισφορές στα Ταμεία,(μισά ένσημα), αυξάνουν τον αριθμό εργαζομένων που δεν θα πάρουν σύνταξη. Θα τους δίνετε ένα επίδομα-ψίχουλα για να μην πεθάνουν, κάτι σαν το Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης με τα κριτήρια που ισχύουν.
- Η πολύμορφη είσοδος των χρηματοπιστωτικών ομίλων, (ιδιωτικές εταιρείες), στην Ασφάλιση, είτε με την εισβολή τους στα Επικουρικά Ταμεία, είτε στα Επαγγελματικά, είτε και ως ξεχωριστός πυλώνας.
Η εξίσωση και ο ανταγωνισμός επικουρικού ταμείου και επαγγελματικού ταμείου δείχνει ότι βάζουν τους χρηματοπιστωτικούς ομίλους στην Ασφάλιση με πλεονεκτικότερη θέση να αντλεί ασφαλισμένους, συγκριτικά με τη δημόσια ασφάλιση αφού θα κάνουν ανεκπλήρωτες δελεαστικές προσφορές, ωθώντας τους εργαζόμενους στην επιλογή κεφαλαιοποιητικών συστημάτων ασφάλισης, χρησιμοποιώντας και τις εισφορές τους ως κεφάλαιο.
Η ΓΣΕΕ αντί να προβάλλει την ανάγκη υπεράσπισης της Κοινωνικής Ασφάλισης, να διεκδικήσει την κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων, την επιστροφή όλων των κλεμμένων, να πληρώνουν κράτος και εργοδοσία, διεκδίκηση συντάξεων κάλυψης των αναγκών των συνταξιούχων, ανοίγει και τώρα το δρόμο της παράδοσης της Ασφάλισης στους χρηματοπιστωτικούς ομίλους, στις ασφαλιστικές εταιρείες, (Επαγγελματικά Ταμεία), που αποτελεί πάγιο αίτημα των καπιταλιστών.
Με το ΝΣΧ ενισχύεται επίσης η δουλειά μέχρι τα βαθιά γεράματα, στη πολιτική της αντιδραστικής λογικής της «ενεργού γήρανσης». Έτσι αντί η κυβέρνηση να εξασφαλίσει ότι οι συνταξιούχοι θα μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς με τη σύνταξή τους, τους καλεί να συμβιβαστούν με τις αιματηρές περικοπές, δίνοντας «κίνητρα» ώστε να συνεχίσουν να εργάζονται και μετά τη συνταξιοδότησή τους. Ως κίνητρο για την αύξηση της απασχόλησης των συνταξιούχων, καταργεί την περικοπή του 30% στη σύνταξη όσων συνταξιούχων συνεχίζουν να δουλεύουν, αντικαθιστώντας την με μη ανταποδοτική εισφορά 10% επί του εισοδήματός τους.
Οι δραστικές μειώσεις των συντάξεων, η κατάργηση της 13ης και 14ης σύνταξης, οι αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 με ορίζοντα τα 74 όπως έχετε νομοθετήσει για όσους δεν έχουν την προϋπόθεση των 4.500 ημερών ασφάλισης, καταργείται το ποσό για τους υπερήλικες και τους λέτε να απασχοληθούν σε προγράμματα του ΟΑΕΔ όπως στους Δήμους πίσω από τα σκουπιδιάρικα έως τα 74 έτη.
Η διάσπαση της σύνταξης σε εθνική και ανταποδοτική με κρατική εγγύηση μόνο της εθνικής, η ανατροπή στις εργασιακές σχέσεις, είναι το αντιδραστικό πλαίσιο που δημιουργήσατε όλοι σας έχοντας ως οδηγό τις αποφάσεις της εχθρικής ΕΕ και του κεφαλαίου που θέλουν να κερδίζουν ακόμη περισσότερο σε βάρος όσων παράγουν πλούτο. Το ποσό που ονομάζετε αύξηση είναι κάτω από τον πληθωρισμό και συνεχίζεται να μειώνεται η ήδη σμπαραλιασμένη αγοραστική δύναμη των συνταξιούχων και των εργαζομένων.
Τροποποιείται επίσης το όριο οφειλών προς τον ΕΦΚΑ για οφειλέτες α/α από 20 σε 30 χιλ € και αγρότες από 6 σε 10 χιλ. € , ώστε να υπάρχει η δυνατότητα καταβολής της σύνταξης . Με την ρύθμιση αυτή από τη μία, ίσως αποτελέσει διέξοδο για ορισμένους, από την άλλη οι συγκεκριμένοι που θα επιλέξουν να ενταχθούν στη ρύθμιση θα καταλήξουν με ελάχιστο ποσό σύνταξης. Στην πράξη οδηγούνται και πάλι στην εργασία.
Με τη διάταξη για την «υγειονομική κάλυψη ανασφάλιστων με ενεργό ΑΜΚΑ» η κυβέρνηση ανοίγει παράθυρο για τη μη κάλυψη μεταναστών που εργάζονται, καθώς η ενεργοποίηση του ΑΜΚΑ τους συνδέεται με τις τυπικές προϋποθέσεις για «νόμιμη παραμονή». Μ’ αυτόν τον τρόπο, η ιατροφαρμακευτική τους κάλυψη σε δημόσια νοσοκομεία και δομές θα γίνεται επί πληρωμή.
Όλο και περισσότερο αναδεικνύεται η ανάγκη ανυποχώρητου αγώνα όλων των εργαζομένων για την Ασφάλιση, σε σύνδεση με τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (μισθοί), με το σταθερό ημερήσιο εργάσιμο χρόνο,(8ωρο ή 7ωρο5νθημερο), κόντρα στις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, με το δουλειά για όλους, γενικότερα με το ζήτημα «κάλυψη των αναγκών».
Είναι μονόδρομος η οργάνωση αγώνα για Δημόσιο Υποχρεωτικό Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης με γνώμονα τις ανάγκες, με χρηματοδότηση από κράτος-εργοδοσία, με μειούμενη την εισφορά των εργαζομένων. Απαλλαγή των εργαζομένων από εισφορές για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αύξηση της εργοδοτικής εισφοράς, παροχές υπηρεσιών υγείας από το κράτος, αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σύστημα, κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης. Καμιά δράση ιδιωτικών εταιρειών και χρηματοπιστωτικών ομίλων στην Ασφάλιση.
Εκτός από τους εργαζόμενους η ασφάλιση αφορά τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες γι’ αυτό χρειάζεται να δυναμώσει η κοινή δράση. Ως ΚΚΕ δουλεύουμε ακούραστα για να δυναμώσει το ρεύμα αμφισβήτησης αυτής της πολιτικής, να ισχυροποιηθεί η συμμαχία εργαζομένων αυτοαπασχολουμένων φτωχών αγροτών και να δυναμώσει ο αγώνας για την ικανοποίηση των αναγκών και για ριζικές αλλαγές στην οικονομία και στην κοινωνία που θα έχει ως σιδερένιο νόμο τις ανάγκες του λαού.
Στην κατ’ άρθρο συζήτηση θα αναφερθούμε και στις ρυθμίσεις για τον ΟΑΕΔ με τις οποίες διαφωνούμε. Ψηφίζουμε κατά.
