Ψηφίστηκε την Τρίτη 19-12-2023 από τους κυβερνητικούς βουλευτές το Νομοσχέδιο που περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και τη διάταξη άρσης της υποχρεωτικότητας στην ασφάλιση του ΤΑΥΦΕ ΝΠΙΔ, με την διαφορά ότι έδωσε παράταση ενός επιπλέον έτους για την έναρξη εφαρμογής προκειμένου να εκπονηθούν οι σχετικές μελέτες βιωσιμότητας, ήτοι μέχρι 31/12/2025. Η Αντιπολίτευση σύσσωμη καταψήφισε το σχετικό άρθρο.
Η δήλωση στη Βουλή του Υπουργού, κ. Άδωνι Γεωργιάδη, ότι θα δοθεί ένα επιπλέον έτος για να διαπιστωθεί η βιωσιμότητα του ΤΑΥΦΕ, είναι ένα θετικό πρώτο σημαντικό βήμα.
Βέβαια, έχουμε το οξύμωρο, «πρώτα να νομοθετούμε» και μετά να πρέπει εκπονούνται μελέτες βιωσιμότητας, σκοπιμότητας και εφαρμογής για να εξεταστεί εάν όσα σχεδιάζονται και νομοθετούνται είναι επιχειρησιακά εφικτά και κατά πόσο επηρεάζουν τη βιωσιμότητα ενός οργανισμού ή εάν πλήττονται τα συμφέροντα των ασφαλισμένων του.
Το Ταμείο δημιουργήθηκε το 1960 ως ΝΠΔΔ και για 63 συναπτά έτη λειτουργεί ως φορέας υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης με κεντρικό πυρήνα στην εξυπηρέτηση του σκοπού του τη διαγενεακή αλληλεγγύη.
Η παρέμβαση της κυβέρνησης φέρνει τα «πάνω κάτω» χωρίς να μεριμνά, ως όφειλε, για την περιουσία και τα σχηματιζόμενα κεφάλαια των ήδη ασφαλισμένων του Ταμείου. Οποιαδήποτε μεταβολή στη νομική υπόσταση ή στην εξυπηρέτηση του σκοπού είναι αντισυνταγματική, και θα πρέπει τουλάχιστον να οριοθετεί με σαφήνεια την ασφαλιστική σχέση των ήδη ασφαλισμένων, ώστε να προστατεύεται η μέχρι σήμερα περιουσία τους, δηλαδή, αφ’ ενός τα ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα και οι δεδουλευμένες υποχρεώσεις και αφ’ ετέρου οι μελλοντικές προσδοκίες σύμφωνα με την ασφαλιστική σχέση, η οποία έχει συναφθεί μεταξύ των αντισυμβαλλομένων. Η ασφαλιστική αυτή σχέση δεν συνιστά ιδιωτική πρωτοβουλία αλλά μια ασφαλιστική σχέση, η οποία επιβλήθηκε από την συντεταγμένη Πολιτεία, δηλαδή το ίδιο το κράτος από το 1960 μέχρι σήμερα που χορηγούσε τις παροχές σύμφωνα και μόνο με την ισχύουσα νομοθεσία, τις κατευθύνσεις και οδηγίες του ίδιου του κράτους. Με αυτήν τη δομική σχέση εξάρτησης (Κράτους-Ταμείου) δημιουργήθηκε το έλλειμμα. Για όλα τα ανωτέρω, οι ασφαλισμένοι του ΤΑΥΦΕ δεν είχαν καμία άλλη επιλογή.
Ο στρατηγικός σχεδιασμός του Ταμείου είναι και παραμένει αναλλοίωτος, να διατηρηθεί ως έχει η συνταγματικά κατοχυρωμένη εξυπηρέτηση του σκοπού του όπως ίσχυε μέχρι σήμερα στηριζόμενη στη διαγενεακή αλληλεγγύη, δηλαδή, να μην αρθεί η υποχρεωτικότητα της ασφάλισης. Η άρση της υποχρεωτικότητας δεν μπορεί να αφορά σε καμία περίπτωση στους ήδη ασφαλισμένους και θα πρέπει να προβλεφθεί ικανός χρόνος μετάβασης, προκειμένου να καλυφθεί το έλλειμμα και να αποθεματοποιηθεί το Ταμείο, ώστε να μην, τεθούν σε κίνδυνο τα ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα των ήδη ασφαλισμένων (δηλαδή, η περιουσία τους), και να μην μειωθούν επιπλέον του 63,91% (βάσει του Ν. 4093/2012) οι εφάπαξ παροχές στους παλαιούς (έως 31/12/1992) αλλά και στους νέους (από 01/01/1993) ασφαλισμένους.
Σε κάθε περίπτωση, το κόστος της οποιαδήποτε νομοθετικής παρέμβασης δεν θα το πληρώσουν οι ασφαλισμένοι οι οποίοι δεν ρωτήθηκαν και δεν συναινούν σε αυτήν τη βίαιη νομοθετική παρέμβαση, οποία εξαϋλώνει τις παροχές τους (δηλαδή, το εφάπαξ τους) και διαλύει το ασφαλιστικό τους Ταμείο.
Το Ταμείο από την πλευρά του θα προβεί στην εκπόνηση όλων των ειδικών μελετών που απαιτούνται για μια τόσο σοβαρή Νομοθετική Παρέμβαση, μεταξύ άλλων ήτοι:
- Αναλογιστική μελέτη βιωσιμότητας
- Μελέτη σκοπιμότητας και
- Μελέτη εφαρμογής
τις οποίες θα θέσουμε υπ’ όψιν:
α. των ασφαλισμένων και των συνδικαλιστικών φορέων τους
β. του Υπουργείου και της κυβέρνησης
γ. των πολιτικών κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου
δ. των εργοδοτικών φορέων
ε. όλων των συντεταγμένων θεσμικών φορέων της πολιτείας, της κοινωνίας κλπ.
Η υποχρεωτικότητα στην ασφάλιση είναι το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα εξυπηρέτησης του σκοπού του Ταμείου, μέσω της διαγενεακής αλληλεγγύης, όπως διαχρονικά είχε συναφθεί η ασφαλιστική σχέση εμπιστοσύνης Κράτους-Ταμείου, ώστε από τη μία να διασφαλίζεται η καταβολή και είσπραξη των εισφορών και από την άλλη η διαγενεακή αλληλεγγύη, μέσα από ένα οικονομικό σύστημα διανεμητικό ή νοητής κεφαλαιοποίησης (NDC), προκειμένου να εξασφαλίζεται η παροχή και να εξυπηρετείται ο σκοπός του Ταμείου και η περιουσία των ασφαλισμένων. Δηλαδή, η υποχρεωτικότητα στην ασφάλιση και το οικονομικό σύστημα είναι τα μέσα για την εξυπηρέτηση του σκοπού.
Παράλληλα, θα εξετάσουμε σε κάθε βήμα τις εξουσιοδοτικές διατάξεις εφαρμογής και δεν θα δεχτούμε τετελεσμένα, εφ’ όσον θα θέτουν σε κίνδυνο τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητα του Ταμείου, θα κλονίζουν την εμπιστοσύνη των ασφαλισμένων στο θεσμό ή θα διακυβεύεται η βιωσιμότητα του οργανισμού, πλήττοντας τα συσσωρευμένα δικαιώματα και τις δεδουλευμένες υποχρεώσεις, καθώς και τις μελλοντικές προσδοκίες της νέας γενιάς.
- Η διαχρονική βιωσιμότητα του Ταμείου,
- Η εξασφάλιση των δεδουλευμένων υποχρεώσεων των ασφαλισμένων καθώς και των μελλοντικών προσδοκιών τους,
- Η λειτουργική και επιχειρησιακή επάρκεια,
- Η εταιρική διακυβέρνηση,
- Η διαφάνεια και η λογοδοσία,
Αυτοί είναι οι στόχοι του Ταμείου και καλούμε την ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας να συνεργαστούμε για το κοινό συμφέρον των ασφαλισμένων μελών μας.
